Olmadığımı hayal et!

Birkaç gün önce ablam, 6 yaşındaki yeğenim ile birlikte bize geldi. Bunaltıcı sıcaklardan herkes biraz serin bir yer bulsam da kendimi atsam diye sağa sola kaçıyor, ufaklık da enerji dolu, oraya buraya koşup duruyordu. Bir yandan da abimin 14 yaşındaki oğlunun peşinde koşturuyordu. O da balkona gidip kitap okumaya başlamıştı. Ufaklık da yanına gitti.(Ufaklık dediğime bakmayın. O, atomlarının etrafında, standardın üzerinde elektron dönen çocuklardan.)

Kitap kurdu, hem sıcaktan hem de ufaklığın peşinde koşturmasından ve dikkatini dağıtmasından sıkılmış olacak ki “İçeri git ya, içeri git” demeye başladı. Onun bulduğu çözüm ise bitirdi beni.

“Olmadığımı hayal eeet!”